Deja Vu

Heb jij dat ook weleens dat je ergens rondloopt en weet dit ken ik, ik ken die plek en toch ben je er nooit geweest.

Deja Vu, herkenning, je herkent plaatsen of gebeurtenissen en ga zo maar door.

Met readingen gaat dit nog een stukje verder, het kan zijn dat je opeens in een andere taal spreekt, terwijl je die taal  niet kent. Weet zelf dat ik woorden in een andere taal gesproken heb en dan zoek je die woorden op en blijkt het in Sankriet te zijn een oeroude taal die niet meer gesproken word.

Je schrijft in Russische tijdens een reading, je weet niet eens wat je opschrijft en blijken het de troetelwoordjes van haar overleden oma te zijn in Russisch.

Je spreekt, Koerdisch, Sloveens. Ik weet niet wat ik zeg maar het is voor de persoon voor me in de praktijk.

Ik heb hieruit geleerd dat we talen vanuit andere landen in ons onderbewustzijn zijn, talen van andere landen waar we ooit in andere levens geleefd hebben.

Ik ben zelfs slecht in talen dat is niet mijn sterkste kant. Maar ik weet wel dat de mensen mij begrijpen in welke taal ik ook spreek.

Ook zoiets ben je de weg kwijt in Frankrijk, ik ga de weg vragen spreek geen woord Frans. Loop een winkel binnen vraag de weg, weet het antwoord en we gaan. Raar.................... hoe weet ik dat nou ik spreek geen Frans en toch klopt de route.

In Edinburgh kwam  ik thuis, ik herkende alles. Ik liep het pad op bij het oude kasteel en de beelden stroomden binnen. Ik beschreef mijn collega wat ik zag en hoe de mensen eruit zagen en wat er allemaal gebeurde. Later stap je zo`n museum binnen en valt alles op de plek, elk detail wat je beschreven hebt zie je dan terug. Zo bijzonder allemaal dat ik dit mag beleven in mijn leven. Ik sta open voor verdere groei en ga niks uit de weg, laat maar komen ik ben er klaar voor!